zondag 29 september 2013

Door naar de Singelloop

De maandag na de Vredesloop moet ik na 3 weken vakantie weer werken. Met frisse tegenzin stap ik in het OV. Halverwege stappen er 2 mannen in. De ene vertelt dat hij zaterdag de Vredesloop heeft gedaan. 10 km, niet zo ver zegt hij. Nou, ik vond het WEL ver. Maar goed. Zijn collega(?) vraagt of het een leuke route was. De loper vond van wel, langs monumenten, daar had hij mailtjes over gekregen. Klopt, ik heb die mails ook gelezen en was voornemens alles te onthouden en bekijken, misschien zelfs foto’s maken. Ik heb alleen het Vredespaleis, de Bankasplein rotonde en de VN vlaggenparade bewust mee gekregen. Nu ik op de site terug kijk zie ik dat ik nog veel meer heb gezien. Anyway. De meneer in de metro zegt eigenlijk alleen het Indisch monument te hebben gezien, Vredespaleis heeft hij gemist. HUH??? Dat was in het begin en aan het eind en je kijkt er echt niet overheen. Nou ja, ik ben blij dat ik niet de enige ben die niet alles heeft meegekregen. Ik zie nu ook weer alle berichtjes die ik via Endomondo heb gekregen. Brigitte heeft zich helemaal uitgeleefd en ik herinner me dat ik  onderweg dubbel heb gelegen van het lachen. Op een gegeven moment zei ze: make them eat your dust. Op dat moment ging ik net helemaal stuk en roep ik terug (tegen wie?) IK BEN BLIJ DAT IK HET LEVEN NOG HEB! Mijn medelopers zullen wel gedacht hebben dat ik een zonnesteek heb opgelopen. Oh ja: Let them smell a poopie! Toen kwam ik helemaal niet meer bij. Dat is echt heel gezellig hardlopen.

Dinsdag en woensdag zijn gewoon weer werkdagen. Ik begin alweer een beetje in het ritme te komen, helaas. Woensdag werk ik wel thuis maar ik kan niet gaan trainen. Gelukkig is de pijn van zaterdag wel weer weg. Dat is het probleem dus niet. Ik heb mij weken terug opgegeven om samen met collega’s een creatieve opdracht te doen voor de medewerkersdag die wij donderdag hebben. Het heeft wat voeten in aarde gehad, maar het is gelukt. We hebben een lied gemaakt en een band gevormd (11 man/vrouw). Ik kan helemaal niet zingen, maar zit in het achtergrondkoor. We moeten woensdagavond naar studio A12 voor een sound check. Dat klinkt echt mega stoer vind ik zelf, maar houdt wel in dat ik al vroeg weg moet, vandaar dat ik niet kan trainen.

Donderdag dus de medewerkersdag. In de ochtend nog een keer een sound check (want gisteravond was niet iedereen aanwezig). De energie spat er gewoon af. WAUW! Ik wist niet dat mijn collega’s en ik dit konden. We moeten 2 keer optreden, 1 keer in de middagsessie en 1 keer in de avond sessie. Beide keren zitten er 500 collega’s in de zaal. Ik vind het niet eens spannend, leuk juist! Doodmoe na een lange dag, maar ook weer vol energie van het optreden en de leuke reacties naderhand ga ik met collega Christel weer naar huis. Onderweg nemen we de dag nog even door, we zijn alle twee onder de indruk.

Vrijdag. Er zit een blaar op mijn hiel, niet handig. Gisteren heb ik de hele dag op een paar giga hoge hakken rond gelopen. Mijn voeten doen een beetje zeer en ik heb best wel spierpijn in mijn benen.  Even rustig bijkomen. Dat uit zich in een pyjamadag. Ik stuur een tweet naar Hiphardlopen die met een stand op het terrein van de Singelloop zullen staan. Zij hebben een hele leuke broek in de webshop en die wil ik graag hebben. Misschien zijn ze niet van plan die mee te nemen en kan ik niet passen en keuren.

Zaterdag op de fiets naar het dorp, nieuwe kleren en schoenen kopen voor Roel. Verder niet veel bijzonders, want morgen is de grote dag!

Zondag DE dag van de Singelloop. We zetten de auto bij de Jaarbeurs en stappen daar (met heel veel andere mensen) in de bus. Vreemd, op de site staat welke bus je moet nemen en waar je uit moet stappen. De bus blijkt echter een aangepaste route te rijden en er wordt niets omgeroepen. Op het eindpunt stappen we maar uit en vraag ik even aan de chauffeur waar ik heen moet. Het blijkt vlakbij te zijn, maar duidelijk is het niet. Gelukkig zijn we vroeg en hoef ik nog lang niet te starten. En dus blijf ik rustig. Ik check mijn telefoon even om te zien of Saskia en Claudia (die vandaag Remko heet) er al zijn. Dan zie ik een tweet van Hiphardlopen. Ze hebben nog 1 broek, waarschijnlijk mijn maat en ze hebben hem mee!! In the pocket! Cadeautje van Roel. Ik moet mijn loopshirt nog ophalen, die tent is snel gevonden en wie staan er voor? Saskia en Claudia! Mooi, gevonden. Zij moeten nog e.e.a. doen en we spreken af bij de start. Daar kom ik ook Marteijn van Loopmaatjes tegen. Het startvak is enorm en het duurt bijna 20 minuten voor we eindelijk over de startmat gaan! Al snel krijg ik weer kramp maar minder erg dan vorige week en het tempo wat we lopen ligt ook wat lager dan met Elise en Gertrude tijdens de Vredesloop. Tot aan 3km hou ik het vol, dan ga ik een stukje wandelen en laat Claudia en Saskia bij mij weglopen. Als ik weer ga rennen loop ik redelijk makkelijk op ze in. Dat gaat zo een paar kilometer door. Net als vorige week krijg ik bij 7km pas de flow te pakken en kan ik eigenlijk wel harder. Maar ik wil graag bij de dames blijven, bang dat ik mezelf anders stuk ga lopen. Dus loop ik steeds een stukje bij ze weg en wacht ze dan weer op. We komen dan ook hand in hand met zijn drieën over de finish. Ook erg leuk. En de tijd? Niet slecht 1:17:10. Met de warmte van vandaag ben ik er tevreden over. Na de finish staan Carola en Guusje op mij te wachten. Met hen loop ik terug naar het evenemententerrein waar Roel ook is. Daar halen we een patatje met mayo (lekkerrrrrr) en dan gaan we weer naar huis. Met de bus langs alle plekken waar ik net heb gerend.

Wat ik vandaag heb gemist is de muziek langs de weg, slechts 1 band en die pauzeerde toen ik langs liep. Alleen water bij de verzorgingspost en geen energydrank. Ik had gelukkig zelf wat mee.  En betalen voor je medaille????? Kom op, gooi dat geld bij het inschrijfgeld en geef iedereen de verdiende plak!  Wat ik super vond…..het publiek langs de weg. Wat heeft Utrecht een gezellige en vooral meelevende mensen langs de kant staan zeg! Het evenemententerrein. Prima opgezet en OH! wat waren wij blij met de Bram Ladage! Al met al geef ik het een dikke plus, met een paar verbeterpuntjes.

zondag 22 september 2013

Wel of geen Vredesloop?

Maandagochtend ik moet naar de huisarts, en ik loop ik te zwabberen op mijn benen. Het bezoek aan de huisarts is kort. Vraag me niet hoe, maar ik heb mijn spierbal verrekt!! 2 Weken oefeningen doen en als het dan niet over is naar de fysio.
Ik moet weer van alles van mezelf en daar word ik heel onrustig van. Kon ik mijn hoofd maar eens uit zetten! Behalve de boodschappen en wat was doe ik niets. Ik heb het de hele dag steenkoud.


Dinsdag snap ik waarom ik mij maandag niet happy voelde. Roel loopt al 2 dagen te hoesten en snotteren en hij heeft mij aangestoken. Ook al nodigt het weer mij uit om te gaan lopen, ik doe het niet. Krachten sparen voor zaterdag. En wat ben ik blij dat ik deze beslissing heb genomen, even later komt het met bakken uit de lucht. Tussen de buien door haal ik de boodschappen, zo ben ik toch even buiten.
Ook op woensdag en donderdag doe ik niet veel meer dan het huishouden en fietsen naar het dorp en winkelcentrum. Ik heb een paar super mooie nieuwe schoenen gekocht voor de winter. Dat houdt wel in dat ik niet de nieuwe Nimbus 15 Lite show kan kopen. Maar ja, schoenen voor elke dag zijn wel iets belangrijker natuurlijk.

Vrijdag, nog 1 nachtje slapen. Ik ben nerveus voor morgen. Bij mij uit zich dat in: ik helemaal geen zin om morgen te gaan, ik red het toch niet, je kan er niet eens met de auto komen, etc. Chagrijn van de bovenste klasse dus. Naar mate de dag vordert en ik op Facebook berichten vanuit de Vredesloop zie gaat het wat beter. Niet dat ik denk een PR te gaan lopen, maar ik heb in elk geval zin om te gaan. Feit blijft dat ik de bereikbaarheid (als ik de site moet geloven) waardeloos vind. OV is niet mijn favoriete vervoer. Leuk om in verschillende steden te rennen, maar ik merk dat ik het reizen echt niet leuk vind. Vooral als ik ergens niet bekend ben. Dan word ik onzeker over hoe laat ik weg moet en of ik het wel kan vinden enzo. De rotzenuwen krijg ik daar van. Ik ga voor 2014 op zoek naar runs in de buurt van Rotterdam. Iemand goede suggesties? Ik hoor ze graag.

Zaterdag, DE dag van de Vredesloop. We besluiten met de auto tot Laan van NOI te gaan en daar de tram te nemen. In die tram staan ook Elise, Max en Gertrude. De dames gaan ook lopen, helaas voor Max mag hij nog even niet zo ver rennen. We vinden de start al snel. De eerste lopers van de 5km komen binnen. Bij de mannen is de tijd 16 minuten!!!! WAT??!! Mijn mond valt gewoon open. Das wel HEEL snel vind ik.
Wij mogen ook zo starten, nog even gauw plassen en dan naar het startvak. Niet te ver naar voren, dan word je ook niet zo vaak ingehaald. :)
Ik kom echt allemaal bekenden tegen, zo leuk. Het is ook heel leuk om langs al die monumenten te lopen, ook al heb ik ze niet allemaal gezien. Ik begon samen met Gertrude en Elise en kon ze redelijk bijhouden. Bij 2 kilometer krijg ik kramp en verdeel ik mijn run in kleine stukjes. Het plan was eigenlijk om van drinkpost, naar drinkpost te rennen en na die posten even te lopen. Helaas gaat dat dus niet. Onderweg heb ik met verschillende lopers gesprekjes en de supporters langs de kant zijn ook geweldig (speciale dank aan Karen, Angela en Sannemeisje). Wat een heerlijke en gemoedelijke sfeer zeg! Het is wel warm na al die dagen met regen. Hier en daar vallen ook lopers om. Ik kan heel goed merken dat ik de laatste dagen niet genoeg heb gedronken. Gelukkig weet ik wat ik moet doen. Mijn tijd is dramatisch (1:17:37), maar ik ben binnen de tijd over de finish. Met veel pijn, dit kan nooit alleen van niet genoeg trainen komen. Later denk ik dat mijn steunzolen niet goed zitten want onder mijn voeten doet het ook zeer.
 
Hij is wel mooi
 


 


















Nog even voor een korte plaspauze bij mijn collega Michèle langs. Dan op naar de Mac voor een verdiende vette hap.
Blij dat ik het heb gehaald strompel ik werkelijk naar huis. De douche is heerlijk, en ik neem een biertje op mezelf. Op de mat vind ik mijn volgende startnummer.
 
Zondagochtend heb ik moeite om uit mijn bed te komen. Niet omdat ik niet wakker kan worden, maar omdat mijn benen er gewoon mee zijn gestopt. Hoe langer ik op de been ben, hoe beter het gaat. Gelukkig maar, want ik ga vandaag met Jacqueline naar een beautybeurs en dat is wel goed voor een paar uur slenteren. Het gaat goed. Op de terugweg lopen we langs de rode loper van het Beatrix Theater waar de Jersey Boys zijn première beleeft. Allemaal BN-ers! En wie poseert er op mijn verzoek voor mij???? Dennis van der Geest. Mijn dag kan niet meer stuk. Thuis kijk ik de sfeerimpressie van de Vredesloop op TV West. Waren we nou maar wel bij de start naar voren gelopen zeg. Hein Vergeer stond gewoon vooraan. Nou ja, je kan niet al je helden in 1 weekend proppen natuurlijk, dat is slecht voor mijn hartslag.
 

zondag 15 september 2013

Onweer houdt mij niet tegen


Op zondag vertrekken we (vriendin Trees en ik) dus naar Burgh Haamstede. Het hotel is snel gevonden. Pal naast een vliegveld voor zweefvliegers. Mooi zeg! Dat heb ik nog nooit van dichtbij gezien. Te voet verkennen we de omgeving. Het regent een beetje en er komt onweer aan. Natuurlijk zijn we voorzien van een fototoestel, maar de regenkleding ligt nog in het hotel. Kort wandelingetje dus. We willen niet de rest van de vakantie ziek zijn.

Zomer in Zeeland
Maandag ben ik al vroeg wakker en mijn hardloopkleding ligt klaar. Onweer rommelt in de verte en ik twijfel, maar ga toch. Gelukkig staat het ontbijtbuffet al klaar als ik wegga en kan ik voor het lopen nog even een ontbijtkoekje nemen. Vóór 8 uur loop ik al heerlijk, door een mooie boog van bomen, richting de duinen. Uiteindelijk tik ik 7km weg. Eerst 1,5km warmlopen, daarna een 10x2 minuten training en toen nog 1km uitlopen. Onderweg vervloek ik mezelf omdat ik voor deze training heb gekozen. Pratend tegen mijzelf merk ik dat ik het steeds lekkerder ga vinden en het gaat elke 2 minuten makkelijker. Echt zalig! Trots op zelf!



’s Middags huren we e-bikes. Ik haat fietsen, maar als ik word geholpen wil ik het wel proberen. Wat een uitvinding zeg! Ik lach me suf. Zelfs in de regen is het leuk, regenpak aan natuurlijk. Na een rondje wandelen door Haamstede gaan we nog naar de mingolfbaan en het strand, ook op de fiets. Het waait te hard om echt het strand op te lopen.
 
Bolletjesjurk
Dinsdag huren we weer e-bikes en gaan we naar Renesse. Ook daar lopen we veel en natuurlijk fietsen we terug.  Onderweg krijgen we met alle weersomstandigheden te maken. Bloedheet in de zon in T-shirt en daarna weer ingepakt tegen de stromende regen. Ook hier gaan we even naar het strand. Weer harde wind en regen, maar we kunnen even het strand op. Inmiddels heb ik het fietsen met versnellingen en remmen met handremmen ook door. Ik ga zo hard dat ik de bolletjesjurk heb verdiend!
Woensdag wil ik eigenlijk weer gaan rennen, maar ik heb amper geslapen en het stormt en regent echt enorm. De afgelopen dagen heb ik genoeg beweging gehad, en aangezien ik nog een week vrij ben heb ik ook nog genoeg dagen om te gaan rennen. We besluiten er met de auto op uit te gaan. Zo komen we in Zierikzee terecht, waar we ook weer een flinke wandeling maken. Mijn benen voelen aan alsof ik al 5 dagen achter elkaar aan het rennen ben. Ik kan echt niet meer. ’s Avonds komt Roel even langs en gaan we met z’n drietjes uit eten. Daarna ga ik mijn koffer weer inpakken.
Ik slaap als een blok en om half 7 ben ik wakker. Nog even na snoezen. Dan gaan we ontbijten en naar huis. Onderweg nog even wat drinken in Ouddorp en natuurlijk een rondje door het dorp lopen. Eenmaal alleen thuis ruim ik gelijk alles op en stort ik op de bank in. Wat een leuke week (en hij is nog niet om), met een goede training. Morgen wil ik weer rennen. Thuis is het toch anders, daar ken ik de omgeving nou wel.

Vrijdag ben ik op tijd wakker, maar ook heel duizelig en instabiel. Ik doe eerst wat kleine klusjes in huis en ga even op de bank liggen. Uiteindelijk trek ik toch mijn hardloopkleren aan en ga ik naar buiten. Ik ren een klein rondje en mijn benen doen behoorlijk zeer. Aan de ene kant ben ik teleurgesteld in mezelf dat het nu niet zo goed ging als van de week in Zeeland en aan de andere kant ben ik blij dat ik niet op de bank ben blijven liggen. Ik had ook niet echt de rust in mijn hoofd en dan loop ik niet lekker. Na het douchen pak ik mijn tas in en vertrek ik naar Amsterdam voor een logeerpartij bij en whiskyproeverij met Jacqueline en haar vrienden van het GenietschapWHAM. 

Zaterdag weer snel naar huis. Mijn startnummer voor de Vredesloop valt op de mat. Snel even openmaken en dan weer op pad.

Verjaardag (in Breda) van ons nichtje dat 6 jaar is geworden. Ze heeft kindermake-up gekregen en maakt tante Nicole even mooi voor het volgende feestje.
Gelijk door naar Deventer naar een knalfeest voor onze vriendin Pros die 50 is geworden. Heel gezellig, met lekker eten (Indoos dus eten), drinken, veel dansen en vooral bijpraten met mensen die je, door de afstand, zo weinig ziet.  Uiteraard blijven we daar slapen.
Vanmiddag zijn we weer thuis gekomen. Normaal ga ik dan gelijk de was doen enzo. Geen zin in en nog een week vrij, dus alle tijd. Morgenochtend even langs de huisarts ivm mijn rechterarm die al 2 weken zeer doet. Ik moet er vroeg zijn, daarna wil ik nog een keer lopen om verder te rusten tot de Vredesloop. De start is om 15:00 uur. Denken jullie aan me? Ik ben al blij als ik hem uitloop.

zaterdag 7 september 2013

Drie keer gelopen, maar waren het ook 3 trainingen?

Maandag, mijn eerste ECHTE vakantiedag. Wat zal ik gaan doen? Aangezien Roel vandaag in zijn nieuwe job is begonnen ben ik alleen. Zal ik gaan rennen of gewoon lekker uitslapen? Ik blijf nog even liggen.

Als ik wakker word heb ik een ijskoude linkervoet en niet omdat hij buiten boord hangt. Er zit duidelijk weer iets klem in mijn been. Jaren geleden had ik dit bijna dagelijks. Omdat ik niet durf te gaan rennen, besluit ik de fiets te pakken. Er is een rondje van 10km dat ik wel eens loop. Dat gaat langs een dijk waar automobilisten graag veel te hard rijden. Ik ben er al 1x bijna plat gereden. Er loopt aan de andere kant van de dijk ook een fietspad, maar daar ben ik nog nooit geweest. Dat heb ik nu dus met de fiets gedaan. Veeeeeeeel mooier dan over de weg. Voortaan wordt dat dus mijn rondje. Als ik ooit die 10 weer haal dan.

De volgende dag is mijn been weer okee, oksels zijn inmiddels ook hersteld. Dus niets houdt mij meer tegen. Natuurlijk sta ik niet om 8 uur op. Het is tenslotte vakantie. Eerst even mijn medicijnen in laten werken, ontbijten en dan naar buiten. Ik check nog 6 keer of ik mijn huissleutel wel mee heb want ik wil niet de rest van de dag buiten op Roel moeten wachten. Het is warmer dan ik had verwacht. Ik moet van mezelf minimaal 2km achter elkaar lopen. Dat doe ik ook en dan wandel ik een stukje, en zo wissel ik het af. Uiteindelijk heb ik zo'n  1,5 km gewandeld en de rest gerend. Niet echt een topprestatie, maar fijn om weer aan de hobbel te zijn. Als ik later buiten sta om boodschappen te gaan doen, kom ik een buur(t)vrouw tegen die ook hardloopt. Ze vraagt hoe het gaat met trainen voor de Bruggenloop. Ik begin te lachen en ze weet ze genoeg. Ze snapt het gelukkig ook. Zelf heeft ze na de Ladiesrun Rotterdam niet meer gelopen. Maar ja, zij hoeft over 2 weken niet de Vredesrun te doen! Als ik dan net zo snel loop als nu word ik met de bezemwagen binnen gehaald! Ach, das ook een nieuwe ervaring. Maar die wil ik liever niet opdoen. Dus ik MOET deze week nog 2x trainen.
Woensdag pak ik de fiets weer. Gewoon een rondje rijden. Onderweg besluit ik even langs de Gamma te gaan, geen idee waarom maar dan heb ik een doel. Als ik daar eenmaal ben word ik een beetje wiebelig op de benen. Door naar huis dus. Heerlijk in de tuin van de zon liggen genieten. ´s Avonds hebben we een afspraak met Heleen en Sjaak (mijn oud-collega). Lekker sushi eten.

Donderdagochtend vertrekken de New York steppers vanuit Spijkenisse naar Antwerpen om daarna weer naar Hoogvliet te gaan. Ik ben geen topografisch wonder, maar ik weet heel zeker dat er een kortere route van Spijkcity naar Hoogvliet is. Anyway, mijn collega Nicolette stept met deze groep mee en ik heb beloofd dat ik haar kom uitzwaaien. In mijn agenda staat dat ze 8:30 uur vetrekken. Ik schiet mijn hardloopkleren aan en stap op de fiets. Onderweg bedenk ik dat ik dan rond 9 uur wel bij Spark kan zijn en daar in de buurt mijn training kan doen. 8:10 uur ben ik in het dorp en er is nog verdacht weinig actie. Ik hoor iemand zeggen dat ze om 9:30 uur vertrekken. HUH??? Even googlen. GETVERDEMME!! Ik ben een uur te vroeg. Planning in de war, ik in de war…… Ik besluit vanaf het gemeentehuis een rondje te gaan rennen richting de Maas. Onderweg kom ik de steppers tegen. Omdraaien dan maar? Twijfel, twijfel, twijfel. Dat loopt niet fijn en uiteindelijk heb ik dus maar 2km gedaan. Steppers uitgezwaaid, Jeroen (de man van Nicolette) een rondleiding door het centrum van Spijkenisse gegeven. Veel groter dan hij dacht. Duh! Wereldstad is het. HAHAHAHAHA En toen weer op de fiets naar huis. Het voelt niet goed, alsof mijn benen zeggen dat ik niet klaar ben. Sorry benen, overmorgen gaan we weer. Het schijnt dat fietsen en lopen een goede combi is. Mijn lijf denkt daar anders over. Ik verga van de spierpijn in mijn benen!! Maar ik zal er aan moeten wennen. Voorlopig is de fiets mijn vervoermiddel. ´s Avonds heb ik een super gezellig etentje ter eren van het 25-jarig jubileum van collega Carla.
 
Vrijdag is rustdag. De weegschaal geeft ook een kilo meer aan dan vorige week en ik vind dat zo ontzettend oneerlijk na al dat stomme gefiets!  Mijn benen doen het echt niet meer. Ik besluit om de fiets te laten staan en wandel naar het winkelcentrum. Mijn medicijnen staan klaar en er moet een roze walkie talkie gehaald worden, want ons nichtje wordt 6 en dat is wat ze graag wil hebben. Stiekem wil ik hem ook wel hebben.

Zaterdag heeft Roel een afspraak in Ridderkerk. Hij zet mij af bij de Kralingseplas waar ik van mezelf minimaal 1 keer omheen moet rennen. Na 5 stappen kom ik Joey tegen, daar heb ik 2 run clinics van gehad. Of het goed gaat. Nou, met mij wel, hardlopen kan beter. Omdat hij aan het lesgeven is en zijn groep er aan komt, loop ik na een kort praatje weer door. Hij geeft volgens mij ook privéles. Misschien dat ik hem even moet mailen………. Ik kan wel weer een paar schoppen onder mijn kont gebruiken. (hopelijk leest hij dit niet hahahahahaha)
Ik geef mijzelf allerlei punten op tot waar ik minimaal moet rennen. Het gaat best lekker. Mijn linker been gaat zeer doen, maar ik loop er doorheen dus dat is goed. Na even ruim 3km mag ik van mezelf wandelen om water te drinken. Rennend drinken kan ik niet. Na ongeveer 300 meter ga ik weer rennen en dat doe ik tot ik de 5km heb gehaald. Daarna is de pijp wel leeg en wordt het warmer buiten. Er is ook een man op de fiets die al een tijdje in mijn buurt blijft rijden en ik vertrouw het niet helemaal. Gelukkig zijn er veel loopclubjes aanwezig, dus ik zorg dat ik in de drukte verdwijn. Ik wil niet op Roel wachten want die zit net in zijn afspraak, dus loop ik ‘even’ naar de metro. Wat een roteind zeg!! Nog even ruim 2km wandelen dus. Onderweg pikt Roel mij op. Thuis even douchen en lunchen en dan gaan we op de fiets naar het dorp en daar vandaan door naar het winkelcentrum voor de boodschappen en deel 2 van het verjaardagscadeau. Volgens mij heb ik deze week wel genoeg kilometers gemaakt. Ik ben blij dat ik weer gelopen heb en dat de tijd ook nog acceptabel is. Deze keer heb ik mijn Euro verdiend. Op naar de 10km. Sportspullen zitten ook in mijn tas die morgen mee gaat naar Burgh Haamstede. De golftas gaat ook mee, er gaat hoe dan ook gesport worden. Maar niet morgen, vandaar dat mijn blog nu klaar is.

P.S. mijn gevonden kilo van gisteren was vanochtend ineens verdwenen. Beter voor mijn humeur ook.

zondag 1 september 2013

Lekker suf bezig weer

De was is gedaan en de tent weer opgeborgen. Dit is mijn laatste werkweek en dan heb ik 3 weken vrij. Daar kijk ik behoorlijk naar uit. Woensdagochtend pak ik mijn loopspullen vast. Ik heb besloten om na mijn werk te gaan rennen. Mijn lijf voelt goed en ik heb er zin in. Dan doe ik rond een uur of 11 iets stoms. Door de pollen in de lucht jeukt mijn neus. Krabben helpt niet, dus ik wrijf langs mijn neus. Tegelijkertijd wil ik gaan zitten. Waarschijnlijk verlies ik daarbij mijn evenwicht waardoor mijn hand wegschiet. Zo met een nagel in mijn rechteroog! Ik kan veel hebben qua pijn, maar dit levert wel wat tranen op. Ik krijg mijn oog ook niet meer open en word misselijk van de pijn. Even liggen dan maar. Na een minuut of 10 tover ik mijzelf om tot piraat en ga weer aan het werk.

Lastig met 1 oog. Na de lunch voel ik me iets beter, maar inmiddels heb ik wel flinke hoofdpijn. Om 3 uur is het echt niet te harden en bel ik de assistente van de huisarts. Ik moet gelijk komen. Balen, ik hoopte dat ze zou zeggen dat het wel weg zou trekken. Er zit een kleine beschadiging op mijn hoornvlies. Ik krijg een zalfje ter voorkoming van ontstekingen mee en over 48 uur moet het wel goed zijn. Zo niet, dan moet ik terugkomen. Thuis neem ik een paracetamolletje en ga liggen. Ik zie bijna niets, dus hardlopen is geen goed plan. Jammer, ik heb net zo´n lekkere mix van DJ KES gedownload. Dat is een nieuw initiatief van Loopmaatjes. Elke maand kan je stemmen op 5 nummers uit 16 door hen gekozen nummers. Van de top 5 maakt DJ KES een mix. Die is dan gratis voor iedereen te downloaden, wel even de Facebookpagina van loopmaatjesmix liken natuurlijk. Ik kijk nu al uit naar mix nummer 2!

Donderdag is het zicht nog wazig, maar beter. Focussen is nog erg vermoeiend. Mijn belangrijkste afspraak van die dag is afgezegd ivm ziekte (shit happens). Aan het begin van de middag helpen de paracetamollen ook niet meer en ga ik naar huis. Onderweg val ik in de metro al in slaap en als ik thuis kom ga ik ook direct door naar bed. Het is prachtig weer, maar ik heb het koud en mijn hoofd spat uit elkaar.

Vrijdagochtend, geen wekker. En om 7 uur klaar wakker! Tevreden over wat ik alweer kan zien, besluit ik dat ik de huisarts niet meer hoef te bellen. Ik wil heel graag naar de Asics Outletstore in Roermond. We besluiten dat vandaag te gaan doen. Het is toch niet zulk mooi weer. Als we daar aankomen is het 24 graden en super zonnig. Onderweg heb ik lekker zitten slapen zodat mijn oog rust heeft gehad. Ik moet er wel nog even zalf in doen. Het jeukt een beetje onder mijn oog. Ik kijk in de spiegel en tot mijn schrik zie ik een rare bult onder mijn oog. Net of er vocht in zit. Dat heb ik ook op mijn bovenste ooglid, maar dat is sinds woensdag niet erger geworden. Dit is echt binnen een paar uur op komen zetten! Wat nu weer??? Waarom reageert mijn lichaam zo maf en waarop reageert het in hemelsnaam? Het heeft nu geen zin om de huisarts te bellen. Ik ben 200km van huis. De rest van de dag wrijf ik met een tissue het vocht er uit (denk ik). Het wordt in elk geval minder erg. Even in de gaten houden dit weekend.


Zaterdag heb ik met Jacqueline afgesproken. Het is weer harstijd. Daarna gaan we gezellig naar de film en een hapje eten bij de Indiër. Ik kies voor spinazie met kipfilet in curry, dat lijkt mij het minst schadelijk voor mijn Sonja Bakker week.

 

Met mijn oog gaat het steeds beter. Morgen is het Drakenbootfestival bij de Kralingseplas. Leuk, kan ik een rondje plas doen en dan bootjes kijken. Door een ´aanrijding met een persoon´ rijdt mijn trein niet en moet ik met de o zo langzame sprinter naar huis. Na het harsen is de huid van mijn oksels altijd rood en opgezet. Daar hebben zowel Jacqueline als ik een speciaal crèmepje voor. Met 2 keer smeren is de brand er altijd uit. Onderweg naar huis voelt het toch anders dan anders. Thuis nog even smeren, maar ik kan mijn armen niet meer naar beneden doen.

Zondagochtend. Als een soort volksdanseres loop ik met mijn handen in mijn zij door het huis. Roel meent dat ik wel kan motorrijden zo omdat je dan ook de oksels vrij hebt zeg maar. Hij lijkt te vergeten dat ik, ook al lijkt het na gister niet zo, zuinig ben op mijn huid en niet in een hemdje op de motor ga zitten. Brandwondenspray geeft verkoeling en de klodder vaseline na het douchen zorgt dat mijn huid minder trekt. Mijn loopshirt aantrekken en extra zweten lijkt mij geen goed idee. We gaan wel naar de Kralingseplas, lekker bootjes kijken.
Goed dat ik niet daar ben gaan rennen, het was erg druk en de hardlopers die er waren hadden een soort hindernisbaan.





Gelukkig is mijn vakantie begonnen en kan ik elke dag lopen, in theorie dan hè? Het wordt komende week in elk geval mooi weer. Ik baal wel dat ik deze week dus niet heb gelopen. Aan zin geen gebrek, maar als ik stomme dingen doe en mijn lichaam ineens anders dan anders reageert……..