Wat een rot week!

Door de aanhoudende pijn in mijn kaak en oor eet ik inmiddels 4 ibuprofen 400 en 4 paracetamol 500 per dag. Om 22:30 uur neem ik ze in voor ik naar bed ga en om 03:00 word ik gewoon weer wakker van de pijn. Ik kan wel janken.

Woensdag de tandarts maar weer gebeld. Ik kan daar ’s middags terecht. Geen pijnstillers tot die tijd. Nou als ik daar ben is er niet veel nodig om de tranen op te roepen. Ik ken de tandarts al jaren en hij mij dus ook. Als hij mij aankijkt weet hij gelijk dat het goed fout zit. Wéér foto’s maken, testjes doen en piekeren. Hij heeft geen idee wat er aan de hand is en kan dus ook niets doen. Hij wil dat een collega in Spijkenisse er naar kijkt en gaat gelijk bellen voor een afspraak. Daar kan ik vrijdags terecht. Donderdag sleep ik me door mijn werkdag heen.

Vrijdagochtend ga ik eerst naar de huisarts ivm mijn oorpijn. De binnenkant van mijn oor is opgezet, maar er zit geen ontsteking zegt ze. Mijn sinussen zitten vol, daar mag ik neusdruppels voor nemen. De tandarts moet uitkomst bieden. Daar heb ik om 12:00 uur een afspraak. Wederom zonder pijnstillers. Ik ga er op tijd heen, wiebelig in de benen. Aanmelden, formuliertje invullen en dan maar wachten. Dan wordt het me toch echt te veel. Dikke tranen, ik kan gewoon echt niet meer. De pijn, vermoeidheid en de angst voor de nieuwe tandarts. Gelukkig is de huilbui weg als ik binnen mag komen. Ook deze tandarts ziet niet geen ontstekingen maar wel een blootliggende tandhals. Deze tand is helemaal niet gevuld. Raar dat die nu juist iets heeft. Met een blaastestje wordt vastgesteld dat er echt iets mis is. Een coating aanbrengen blijkt de oplossing te zijn, want hetzelfde testje waarbij ik daarvoor nog tegen ’t plafond ging van de pijn doet nu geen zeer. Redelijk opgelucht naar huis.

Zaterdag hebben we een whiskyproeverij. Gezellig, ik heb er zin in. Soort mini reünies zijn dat altijd. Ik heb gewoon 9 uur geslapen op 1 ibuprofen!! Wat een luxe. Ik ben positief gestemd. Helaas verdwijnt dat in de loop van de dag en heb ik voor ik naar bed ga alweer 4 nieuwe ibruus op. Zelfs de whisky brengt geen verlichting. Kan iemand alsjeblieft mijn gebit verwijderen? Ik denk nu ook dat ik weet wat er is gebeurd. Na mijn behandeling op 30 september, waarbij ik 3 verdovingen heb gehad, moest ik ook naar de mondhygiëniste. Van die behandeling heb ik niets gevoeld. Maar ik begin nu het idee te krijgen dat zij met dat enge haakje per ongeluk iets heeft geraakt wat ze niet had moeten raken.

Zondag hang ik de hele dag op de bank met pijn in mijn mond. Weer niet lopen dus. Ik baal als een stekker. Hoe moet dat nou met die Bruggen? Ik ga wel starten, loop ik hem uit dan is dat mooi en zo niet…….volgend jaar komt er vast weer een. Dat zeg ik nu heel stoer, maar ik vind het vreselijk en word er heel verdrietig van.