Ingeschreven voor het laatste doel van 2014

Wat een week zeg! Maandagmiddag een uitvaart, nooit leuk. Maandagavond, door gedoe met het OV, nog net op tijd terug voor een workshop `Slow Coffee` in het NNDE Café . Ik ben geen koffiedrinker, maar dit was erg leuk. Blijkbaar steekt het heel nauw hoe snel je water op de gemalen koffiebonen giet. De barista´s  doen het ons voor en als we het daarna zelf doen en niet de juiste tijd aanhouden, smaakt de koffie ineens heel anders. Weer wat geleerd!

 

 

 

Op dinsdag is het gewoon erg druk op mijn werk en hebben we als dagafsluiting een borrel. Vlak voor die borrel heb ik een gesprek met mijn manager. Ik ben redelijk bezorgd over mijn toekomst op de afdeling, binnen het bedrijf zelfs. En ik heb geen idee wat ik wil worden als ik groot ben. Na ons gesprek weet ik dat wel en dat doet me goed. Ik ga weer blijer naar mijn werk!

Woensdag loopdag. Er wordt beloofd dat het gaat regenen en onweren. Het gaat dus afkoelen denk ik dan. Mooi niet! Geen druppel en het is echt heel benauwd. Mijn lijf gaat weer door het lint en ik loop krom van de buikpijn. Als ik dat nou toch eens onder controle kon krijgen……

Het is de laatste donderdag van de maand en dus de dag dat ik van mijzelf een lekker broodje mag halen. Even denk ik er over om het niet te doen i.v.m. de buikpijn, maar ik neem toch geen zelf gesmeerde broodjes mee. Ze hebben een nieuwe kaart bij de broodjeszaak. Ook nu staan er onweerstaanbaar lekkere broodjes op! Ik kies voor 17 en geniet er met volle teugen van.  Vandaag is onze vriendin Trees ook jarig en zij heeft ons uitgenodigd voor een etentje. We zijn bij Hofstede Meerzigt geweest. Ontzettend mooi restaurant, leuk personeel en super lekker eten. In dat soort zaken kies ik altijd het menu van de chef. Ook hier weet de chef wat lekker eten is!  

 

Dan hoor ik ook iets waar ik al lang op zit te wachten…….de inschrijving van de Bruggenloop is eindelijk geopend! Ik zit er bij. 15km door de kou over 5 bruggen in Rotterdam. Ik lijk wel gek, maar ik wil het toch echt heel graag doen.

Vrijdagochtend moet ik vroeg bij de kapper zijn. Ik ga op de fiets, dan heb ik in elk geval wat beweging. Het lucht  is dreigend, maar het is nog steeds benauwd. Als mijn haar net is gedaan gaat het regenen! Nou ja, ik ben wel blij met de bui, dan kan ik vanmiddag nog voor het eten hardlopen. Snel even doorfietsen naar het dorp. Mijn moeder is bijna jarig en ik moet haar cadeau nog halen. Als ik naar huis wil gaat het echt heel erg hard regenen! Uiteraard heb ik geen jas mee. Ik haal zo’n suffe regenponcho van een Euro uit mijn tas en fiets naar huis. Halverwege is het natuurlijk droog en bloedheet in dat plastic ding! ’s Middags komt er een klant om haar nagels te laten doen, snel mijn kamer in orde brengen dus. Oh ja, ook nog een was doen. Het is alweer later dan ik denk. Geen tijd om nu nog even een rondje te rennen. Als de dame in kwestie weg is schijnt de zon alweer volop en is het in huis al niet meer te harden. Daarbij gaat het weer fout in mijn buik. Gek word ik er van. Zelfs na het eten een rondje fietsen gaat niet.  IK WIL RENNEN!!!!

Zaterdagochtend hoost het. De tuin staat blank. Het onweert ook. Nou ben ik niet bang voor onweer, maar ik ga toch liever niet over de dijk rennen met dit weer. Er komt een mailtje van mijn zwager en schoonzus, of het goed is als ze zondag komen lunchen? GEZELLIG! Even wat boodschappen doen dan. Want een boterham met pindakaas ga ik ze niet voor zetten.

Zondag ben ik al vroeg wakker. Voor de 4^e keer deze week heb ik weer een nachtmerrie gehad. Echt uitgeslapen ben ik dus niet. Het is ook benauwd in huis. Mijn benen voelen niet goed, maar ook niet als pap. Ik stap uit bed, douche met bijna koud water en schiet mijn loopkleren aan. Er staat een interval in mijn Endomondo. 2 minuten rennen en 2 minuten doorstappen. Het is super lekker weer om te lopen en ik loop gewoon zingend mijn snelle stukjes! Na 4x als een gek te hebben gerend gaat de vaart er bij de 5^e keer wel een beetje uit. J Ik heb bedacht vast een beetje het bruggen op lopen te gaan oefenen. Daarvoor ren ik steeds de dijk op en af. Telkens als ik omhoog moet, gaan mijn 2 minuten rennen in.  Ik ben gevloerd maar ben 5x naar boven gerend. Bij de pond zullen ze wel gedacht hebben dat ik gek ben want die hebben mij steeds bij dezelfde kruising boven zien komen. Geeft niet, ik heb het gedaan en ik ben blij met mezelf. Bijna thuis kom ik een dame uit de wijk tegen. Ik ken haar alleen van gezicht, als ze de hond uit gaat laten loopt ze langs ons huis en zegt altijd vriendelijk gedag. Ik dacht al dat zij ook een hardloopster is. Ze vraagt of het lekker was en ik zeg dat ik heb geoefend voor de Bruggenloop. Ze vindt 15km echt veel te ver, de 10km van de Ladiesrun vond ze ver zat. Ik eigenlijk ook, maar ja…..de bruggen lonken. Terwijl ik de tuin in stap roept ze nog: RESPECT en succes. Dat doet mij toch wel goed en stiekem voel ik me een beetje stoer.

Ik heb toch nog wat kilometers gemaakt deze week en daar ben ik blij om.
De knop is om, het gaat niet om de afstand maar om de training. Vandaag heb ik ‘slechts’ 5km gedaan, maar de manier waarop ik die kilometers heb afgelegd is redelijk zwaar.  Aan de grafiek te zien heb ik best stabiel gelopen.

Heb ik mij aan mijn schema gehouden?

Hoe is het afgelopen week gegaan? Qua trainen dan. Heb ik mij aan de afspraken in mijn agenda gehouden? Oftewel, heb ik woensdag 5km  gelopen en vrijdag en zondag 10km?

Het antwoord is….NEE. Niet echt verrassend toch? Wat zal ik zeggen? Dinsdag hoorde ik dat een oud-collega was overleden. Details ga ik het niet over hebben, maar te jong en nog midden in het leven. Onbegrijpelijk. Woensdag komt de stroom afscheidsberichtjes op Facebook op gang en dan komt het pas echt bij mij binnen. Ik word er echt enorm verdrietig van en weet even niet meer waarom ik eigenlijk nog elke dag naar mijn werk ga en mijn centjes opspaar. Krijg lekker allemaal de pest denk ik. Het liefst zou ik het pand uit lopen en alleen nog maar dingen doen die ik leuk vind. Helaas heb ik nog steeds geen kapitaal vergaard dus blijf ik maar op kantoor. Tussen de middag trakteer ik mijzelf op een heerlijk Italiaans room ijsje. Ik het kader van pluk de dag want je weet maar nooit, gaan we ’s avonds lekker sushi eten. Het is mij toch veel te warm om te rennen en ik zit echt niet lekker in mijn vel. Daarnaast is de buikpijn nog niet helemaal over en daar helpt sushi bij mij gek genoeg vaak heel goed tegen.

Donderdagochtend heb ik wat besprekingen op kantoor in Den Haag. Dan moet ik naar mijn jobcoach in Rotterdam.  De rest van de dag werk ik vanuit huis. Althans, dat is de bedoeling. Inloggen lukt voor geen meter. Gelukkig is de collega bij de helpdesk heel geduldig en na een kwartiertje werkt alles zoals het hoort. Met Roel heb ik afgesproken om ’s avonds een rondje te gaan fietsen. Om 20:00 uur is het nog steeds warm, maar we gaan wel en rijden toch een 15km langs ’t water en door een stuk nieuwbouw. Voor mij is dat echt een mega eind. Ik kan nou eenmaal niet zo goed fietsen.

Vrijdagochtend ben ik rond 8 uur wakker. Mijn loopkleren liggen klaar, zal ik snel gaan nu het nog niet warm is? Echt wakker ben ik nog niet. Een klein half uurtje later sta ik toch naast mijn bedje. Mijn benen voelen goed en ik trek mijn loopkleren aan. Het is wel vroeg, maar de zon is er ook al. Voor de zekerheid smeer ik mij in. Belt mee, onderweg beslis ik wel waar ik heen ga en hoe ver ik ga, maar mijn Endomondo stel ik in op een intervalloop van 13km. Tegen Roel zeg ik dat ik waarschijnlijk wel bij de veerpont rechtsaf zal slaan. Hij komt later op de fiets met extra water en drinken. Als ik lekker aan het lopen ben voel ik dat het echt veel warmer is dan ik dacht. De wind staat ongunstig als ik de route ga lopen die ik aan Roel heb doorgegeven. Op het laatste moment besluit ik toch links te gaan i.p.v. rechts. Hij volgt mij tenslotte toch via GPS, dus dat komt wel goed. Na 3km zie ik hem nog steeds niet. Ik stort in mijn 5^e km bijna in van de warmte en sta even stil om op mijn GSM te kijken. Daar zie ik dat Roel de andere kant op is gereden. Hmmmmm, das niet handig. Ik bel hem en we spreken af dat ik gewoon naar huis ga, dan zie ik hem daar wel. Hij haalt mij vlakbij huis is. Hij heeft bijna 7km gefietst en ik 5,5km gelopen. Guttegut wat zijn we lekker samen aan het bewegen geweest. Het zweet gutst van mij af, voldaan gevoel. Lekker! Snel boodschappen doen en dan naar Rotterdam. Het is dit weekend Because you care weekend en ik heb mij opgegeven als vrijwilliger bij Stichting Jarige Job. Van 14:00 tot 17:00 uur gaan we dozen voorzien van cadeautjes, slingers, ballonnen, slagroom, cake mix, traktaties etc. Dit is voor de kinderen van wie de ouders afhankelijk zijn van de voedselbank. Deze dozen maken dat ook die kinderen kunnen trakteren als ze jarig zijn en dat het huis leuk is versierd. Want “niet iedere verjaardag is een feestje” zeggen ze bij Jarige Job. En dat is triest. Ik ben 43 en ik vind het nog steeds leuk als er slingers hangen op mijn verjaardag!

We zijn met 16 man/vrouw in verschillende leeftijdscategorieën. Opgedeeld in 2 ploegen maken we per ploeg steeds 25 dozen klaar. Per ploeg krijgen we te horen of we voor jongens of meisjes aan het inpakken zijn en welke leeftijd zij hebben. Van te voren is bedacht dat we ongeveer 200 tot 250 dozen zullen maken. Het is tenslotte bloedheet. Binnen no time hebben beide teams de voor hen best werken logistiek gevonden. TOPSPORT dit! Maar wel teamsport. Uiteindelijk moeten we stoppen omdat er niet genoeg meer is om nog meer dozen te vullen. We hebben er dan ook wel al 300 gedaan!!!! Volgende week krijgen 300 jarige kinderen een super leuke verjaardag. Ik kan weer onder de douche! Maar ook nu overheerst het voldane gevoel.

Met moeite en spierpijn stap ik zaterdag uit mijn bed. Niet door het trainen, maar van een paar 100 keer op mijn hurken gaan zitten om de verjaardag dozen te vullen en op te stapelen.
Vandaag wordt een luie dag, dus het geeft niet. Als ik zo naar het weer kijk had ik beter vanochtend kunnen gaan lopen i.p.v. gisteren. Ik heb beloofd een tonijnpastasalade te maken voor de BBQ van vandaag. Dus daar begin ik maar aan. De grote garnalen liggen al sinds gisteravond in een marinade te zwemmen. De BBQ is enorm gezellig. Altijd leuk om weer even bij elkaar te zijn en bij te praten. Er is veel te veel eten, maar ach…. We hebben de hele avond om het op te krijgen. 

 

Zondagochtend ben ik al voor 8 uur wakker, maar ik heb geen zin om op te staan. Het lijkt of de anderen ook nog niet wakker zijn. Apart, ik had verwacht dat de 2 kinderen toch wel al op zouden zijn. Aangezien ze in de kamer naast ons slapen had ik ze dan moeten horen. Nou, ze zijn gewoon super stil geweest! Als ik beneden kom is iedereen al in de tuin en klaar voor het ontbijt. Na zoveel eten zou ik eigenlijk 30km moeten rennen.!Punt 1 zou ik dat nooit redden, ook niet als ik mij niet had volgepropt. Punt 2, het is 30 graden als ik thuis kom. We blazen het zwembad op en gaan daar heerlijk in liggen. Ik vind het onverantwoord om met die warmte te gaan rennen.

 

Volgende begin ik gewoon weer opnieuw. Voor woensdag heb ik een pittige intervaltraining geprogrammeerd. Ik ga er vanuit dat het dan geen 30 graden is en anders ren ik gewoon 10 rondjes door het parkje achter ons huis.

 



Flow weer te pakken

HOERA!!! Ik heb weer gelopen. Het ging niet super, maar ik ben weer geweest. Pffft, pak van mijn hart. Ik dacht echt even dat ik nooit meer zou gaan.

Het is al een paar dagen erg warm en ik had besloten om woensdagochtend eerst te gaan rennen en dan thuis aan het werk te gaan. Als om 6 uur de wekker gaat heb ik zware benen en is de motivatie ver te zoeken. Ik ga toch eerst maar even kijken of er brand is op mijn werk. Het is rustig en ik heb heel veel vakantie-uren, althans dat zegt het systeem, maar dat kan zomaar weer veranderen. Anyway, ik besluit de middag vrij te nemen. Via Twitter krijg ik de gevraagde motiverende tweets van diverse  Loopmaatjes. Na de lunch stap ik even in korte broek en T-shirt op de fiets om mijn medicijnen op te halen. Ik vind het best fris! Dit is wel mijn loopweer. Ik wandel nog even met Roel naar de supermarkt en ga dan nog wat bankhangen om mijn lunch te laten zakken. Daarna kleed ik mij om. Nou ja, kleed ik mij om…….ik heb ruzie met elk loopshirt dat ik in de kast heb liggen. Ze hebben collectief besloten te krimpen en ik voel mij net een rollade. Uiteindelijk trek ik het grootste shirt aan en ga ik chagrijnig naar beneden. Ik moet echt stoppen met dat gevreet.

Roel besluit mee te fietsen, dan heeft hij ook wat beweging. Als hij teveel pijn in zijn rug krijgt kan hij altijd terug. We gaan het 5km rondje doen. Ik weet niet wanneer het is gebeurd, maar toen ik ff niet keek is de zon tevoorschijn gekomen. Hij doet heel hard zijn best om mij te koken.

Het is echt belachelijk warm. Maar ik ben nu buiten, dus doorlopen. De eerste  3 km doe ik aan 1 stuk. ´t Grootste stuk heb ik de wind in de rug en daardoor bijna geen verkoeling. Maar het is wel erg gezellig met de schapen en lammetjes die vrolijk met mij mee huppelen en dan weer weg sprinten. Daar word ik blij van en ik hou wat ‘gesprekken’ met ze. En zo loop je dan weer ongemerkt wat meters weg.  Na de 3km ga ik even doorwandelen. Alles doet zeer, ik heb zelfs steken in mijn zij en dat heb ik echt nooit. Inmiddels heb ik de wind een beetje tegen, maar de zon slooft zich nog steeds enorm uit. Echt afkoelen doe ik niet. Had ik nu toch maar mijn belt met drinken meegenomen. Het lijkt niet nodig voor die afstand, maar als je dorst krijgt is het wel vervelend om niets te hebben. Mijn belt schuurt mijn shirts stuk en ik heb hem aangepast. Dat had ik nu dus mooi kunnen testen. Nergens schaduw en ik kook echt, ik ben gesloopt. De laatste 2km ren ik grotendeels, maar ik moet echt nog een stukje wandelen.  Trots ben ik niet, maar ik ben wel blij dat ik weer ben gegaan.  Volgende keer moet ik wel even aan de zonnebrandcrème denken. Als ik na het douchen in de spiegel kijk moet ik wel lachen om mijn eigen rode wangen. Mijn gezicht gloeit nog lang na. Nu in deze flow blijven en vrijdag weer gaan.

Omdat ik al een tijdje last van mijn buik heb besluit ik donderdag even wat meer medicijnen in te nemen. Dat doe ik wel vaker, dan ben ik vrijdagochtend even van slag en daarna gaat het weer prima. Nu niet dus. L Vrijdagochtend word ik, zoals gewoonlijk, wakker met buikpijn. Geen probleem, daar ben ik zo vanaf. Dat dacht ik dus. De rest van de dag wordt, zoals een collega zegt, een intervaltraining naar de wc. VERDORIE!! Dat is niet handig als je wilt gaan hardlopen. En dus blijf ik maar in huis. Beetje huishouden, geen hobby maar wel nodig. ’s Middags gaat het ietsjes beter en ga we even naar buiten om een verjaardagscadeau voor mijn zwager te halen. We gaan wel met de auto, want fietsen durf ik echt niet. Onderweg krijg ik nog een paar flinke pijnaanvallen, alsof er iemand in mijn buik staat te beuken. Heel vreemd en geen idee waarom het zo heftig is.

In de nacht van vrijdag op zaterdag word ik gewoon wakker van de buikpijn! Het lijkt wel of ik een voetbal heb ingeslikt zo rond en hard is mijn buik. Als ik ’s morgens opsta is het iets minder erg. Hopelijk gaat het vandaag beter. We hebben tenslotte een feestje vanmiddag en dat wil ik graag zonder pijntjes uitzitten. Het feestje is gezellig en ik heb maar een paar keer krampen. Natuurlijk zorg ik ook wel dat ik niet teveel  eet. Als ik ´s avonds naar bed ga leg ik mijn elektrische kussentje op mijn buik, dat geeft rust.

Zondagochtend voel ik mij goed. Klein beetje buikpijn, maar dat ben ik vrij snel kwijt. Loopkleren aan en gaan! In het park is het echt zalig! En ik ben blij dat ik naar buiten ben gegaan. Dit keer heb ik wel mijn belt mee en Roel zal later volgen met meer drinken. Mijn benen voelen zo goed, misschien ga ik wel 10km doen! Dat waren mijn gedachten de eerste 500m, toen ik nog niet uit de wind en in de zon liep. Ik was wel de weg van mijn 10km rondje ingeslagen, maar die kan ik inkorten. Dat heb ik dan ook gedaan. Uiteindelijk heb ik 5km gerend, okee tussendoor 2x even gewandeld, en de laatste kilometer gewandeld. Ik heb moeite om de juiste cadans te vinden en moet echt hard nadenken over hoe ik moet lopen. Het flesje water wat ik mee heb verdeel ik over mijn haar en nek. Dat scheelt wel, die mega bos haar van mij is gewoon TE warm. Maar ja, stekels vind ik te ver gaan. Ik ben maar 2 andere lopers tegen gekomen en een heleboel wielrenners.

Wederom ben ik niet trots op mijn prestatie want het kan beter. Maar na 2 dagen buikloop en slappe benen vind ik het prima zo. In elk geval heb ik weer 2 keer in 1 week gelopen. Dat is wat ik wil. Het vreemde is dat ik het heerlijk vind als ik onderweg ben en als ik terug ben, maar voor ik een keer die deur uit ben zeg …….. Dat is toch raar?

De rest van de middag ga ik lekker in de zon liggen. Minivakantie in eigen tuin.

Rust is ook wel lekker

Het is woensdag thuiswerkdag. Wederom neem ik mij voor om tussen de middag te gaan hardlopen. Het regent pijpenstelen. Net als vorige week verschuif ik mijn plannen om te gaan hardlopen naar het einde van de dag. De werkdag verloopt rustig, maar als ik klaar ben en laptop aan de kant schuif lonkt een T-shirt dat ik op stof heb liggen. Ik blijf in mijn kamer en maak mijn werkstuk af. Hierdoor valt het lopen in het water jammer maar er zitten nou eenmaal niet zoveel uren in een dag en de baas wil er ook een paar van gebruiken. Ik spreek met mezelf af op vrijdag dan maar een extra lang rondje te lopen.

T-shirt gemaakt

Donderdag is een stressvolle maar leuke werkdag. Met een groepje collega's breng ik een bezoek aan de tweede kamer. Wat leuk om hier binnen te zijn, al die jaren dat ik Den Haag heb gewoond ben ik hier nog nooit geweest. Na het eten heb ik moeite om mijn ogen open te houden ik ga op tijd naar bed. Tenslotte wordt het morgen subtropisch dus wil ik vroeg hardlopen. Als ik in bed lig gaan mijn ogen niet dicht ik ben wakker, klaar wakker. Na wat spelletjes op mijn DS, een beetje handwerken (niet achter de naaimachine want dan wordt Roel wakker), besluit ik om half 4 dat ik dan toch maar weer gaan liggen en dan maar wakker blijf tot de volgende ochtend. Ik heb geen afspraken voor vrijdag dus ik kan omvallen wanneer ik wil.

Blijkbaar ben ik toch in slaap vallen, ik word wakker omdat ik Roel iets hoor zeggen. Hij is al schoon en fris en aangekleed, dat heb ik allemaal niet meegekregen. Vaag hoor ik hem zeggen: slaap nog maar even door je bent tenslotte laat begonnen. LIEF

Rond 10 uur ben ik echt wakker, althans mijn ogen zijn open. Ik ben wel moe. Het subtropische weer is ver te zoeken, maar het is droog dat scheelt. Maar ja, als dit het weer voor vandaag is kan ik wel eerst boodschappen gaan doen. Ik loop ook steeds te tollen en heb hoofdpijn, dus nu hardlopen is sowieso geen goed plan. We stappen op de fiets naar het dorp. Op jacht naar cadeautjes voor Brigitte, maandag hebben we met de afdeling een ´afscheidslunch´ voor haar.
Het wordt toch nog enorm warm. Te warm voor mij om te lopen. Na het avond eten gaan we dan maar een flink stuk fietsen. We fietsen mijn grote loopronde EN een kleinere ronde. Klucht op en af. Wat is dat zwaar!! Ik loop liever omhoog dan dat ik fiets.

Zaterdag hebben we een familiefeest met veel HEEL veel eten. Ik hou me zoveel mogelijk in, maar ben nou eenmaal gek op lekker eten. We komen laat thuis en ik ben echt heel blij als ik eindelijk op bed lig.

Zondagochtend ben ik aardig moe en het is al bijna 20 graden als ik wakker word. Dat wordt vanavond weer fietsen dus. Als ik maar in beweging ben. Na wat huishoudelijke klussen te hebben gedaan, ga ik lekker met Runners in mijn ligstoel in de tuin van de zon genieten. Jullie snappen het wel. Van dat fietsen is ook niets meer gekomen. En deze keer voel ik mij helemaal niet schuldig dat ik niet heb gelopen. Het komt wel goed. Liever 1x per week gemotiveerd lopen dan 3x per week tegen heug en meug. Het moet wel leuk blijven en soms vind ik in de zon zitten veel leuker dan hardlopen.