Heb ik mij aan mijn schema gehouden?

Hoe is het afgelopen week gegaan? Qua trainen dan. Heb ik mij aan de afspraken in mijn agenda gehouden? Oftewel, heb ik woensdag 5km  gelopen en vrijdag en zondag 10km?

Het antwoord is….NEE. Niet echt verrassend toch? Wat zal ik zeggen? Dinsdag hoorde ik dat een oud-collega was overleden. Details ga ik het niet over hebben, maar te jong en nog midden in het leven. Onbegrijpelijk. Woensdag komt de stroom afscheidsberichtjes op Facebook op gang en dan komt het pas echt bij mij binnen. Ik word er echt enorm verdrietig van en weet even niet meer waarom ik eigenlijk nog elke dag naar mijn werk ga en mijn centjes opspaar. Krijg lekker allemaal de pest denk ik. Het liefst zou ik het pand uit lopen en alleen nog maar dingen doen die ik leuk vind. Helaas heb ik nog steeds geen kapitaal vergaard dus blijf ik maar op kantoor. Tussen de middag trakteer ik mijzelf op een heerlijk Italiaans room ijsje. Ik het kader van pluk de dag want je weet maar nooit, gaan we ’s avonds lekker sushi eten. Het is mij toch veel te warm om te rennen en ik zit echt niet lekker in mijn vel. Daarnaast is de buikpijn nog niet helemaal over en daar helpt sushi bij mij gek genoeg vaak heel goed tegen.

Donderdagochtend heb ik wat besprekingen op kantoor in Den Haag. Dan moet ik naar mijn jobcoach in Rotterdam.  De rest van de dag werk ik vanuit huis. Althans, dat is de bedoeling. Inloggen lukt voor geen meter. Gelukkig is de collega bij de helpdesk heel geduldig en na een kwartiertje werkt alles zoals het hoort. Met Roel heb ik afgesproken om ’s avonds een rondje te gaan fietsen. Om 20:00 uur is het nog steeds warm, maar we gaan wel en rijden toch een 15km langs ’t water en door een stuk nieuwbouw. Voor mij is dat echt een mega eind. Ik kan nou eenmaal niet zo goed fietsen.

Vrijdagochtend ben ik rond 8 uur wakker. Mijn loopkleren liggen klaar, zal ik snel gaan nu het nog niet warm is? Echt wakker ben ik nog niet. Een klein half uurtje later sta ik toch naast mijn bedje. Mijn benen voelen goed en ik trek mijn loopkleren aan. Het is wel vroeg, maar de zon is er ook al. Voor de zekerheid smeer ik mij in. Belt mee, onderweg beslis ik wel waar ik heen ga en hoe ver ik ga, maar mijn Endomondo stel ik in op een intervalloop van 13km. Tegen Roel zeg ik dat ik waarschijnlijk wel bij de veerpont rechtsaf zal slaan. Hij komt later op de fiets met extra water en drinken. Als ik lekker aan het lopen ben voel ik dat het echt veel warmer is dan ik dacht. De wind staat ongunstig als ik de route ga lopen die ik aan Roel heb doorgegeven. Op het laatste moment besluit ik toch links te gaan i.p.v. rechts. Hij volgt mij tenslotte toch via GPS, dus dat komt wel goed. Na 3km zie ik hem nog steeds niet. Ik stort in mijn 5^e km bijna in van de warmte en sta even stil om op mijn GSM te kijken. Daar zie ik dat Roel de andere kant op is gereden. Hmmmmm, das niet handig. Ik bel hem en we spreken af dat ik gewoon naar huis ga, dan zie ik hem daar wel. Hij haalt mij vlakbij huis is. Hij heeft bijna 7km gefietst en ik 5,5km gelopen. Guttegut wat zijn we lekker samen aan het bewegen geweest. Het zweet gutst van mij af, voldaan gevoel. Lekker! Snel boodschappen doen en dan naar Rotterdam. Het is dit weekend Because you care weekend en ik heb mij opgegeven als vrijwilliger bij Stichting Jarige Job. Van 14:00 tot 17:00 uur gaan we dozen voorzien van cadeautjes, slingers, ballonnen, slagroom, cake mix, traktaties etc. Dit is voor de kinderen van wie de ouders afhankelijk zijn van de voedselbank. Deze dozen maken dat ook die kinderen kunnen trakteren als ze jarig zijn en dat het huis leuk is versierd. Want “niet iedere verjaardag is een feestje” zeggen ze bij Jarige Job. En dat is triest. Ik ben 43 en ik vind het nog steeds leuk als er slingers hangen op mijn verjaardag!

We zijn met 16 man/vrouw in verschillende leeftijdscategorieën. Opgedeeld in 2 ploegen maken we per ploeg steeds 25 dozen klaar. Per ploeg krijgen we te horen of we voor jongens of meisjes aan het inpakken zijn en welke leeftijd zij hebben. Van te voren is bedacht dat we ongeveer 200 tot 250 dozen zullen maken. Het is tenslotte bloedheet. Binnen no time hebben beide teams de voor hen best werken logistiek gevonden. TOPSPORT dit! Maar wel teamsport. Uiteindelijk moeten we stoppen omdat er niet genoeg meer is om nog meer dozen te vullen. We hebben er dan ook wel al 300 gedaan!!!! Volgende week krijgen 300 jarige kinderen een super leuke verjaardag. Ik kan weer onder de douche! Maar ook nu overheerst het voldane gevoel.

Met moeite en spierpijn stap ik zaterdag uit mijn bed. Niet door het trainen, maar van een paar 100 keer op mijn hurken gaan zitten om de verjaardag dozen te vullen en op te stapelen.
Vandaag wordt een luie dag, dus het geeft niet. Als ik zo naar het weer kijk had ik beter vanochtend kunnen gaan lopen i.p.v. gisteren. Ik heb beloofd een tonijnpastasalade te maken voor de BBQ van vandaag. Dus daar begin ik maar aan. De grote garnalen liggen al sinds gisteravond in een marinade te zwemmen. De BBQ is enorm gezellig. Altijd leuk om weer even bij elkaar te zijn en bij te praten. Er is veel te veel eten, maar ach…. We hebben de hele avond om het op te krijgen. 

 

Zondagochtend ben ik al voor 8 uur wakker, maar ik heb geen zin om op te staan. Het lijkt of de anderen ook nog niet wakker zijn. Apart, ik had verwacht dat de 2 kinderen toch wel al op zouden zijn. Aangezien ze in de kamer naast ons slapen had ik ze dan moeten horen. Nou, ze zijn gewoon super stil geweest! Als ik beneden kom is iedereen al in de tuin en klaar voor het ontbijt. Na zoveel eten zou ik eigenlijk 30km moeten rennen.!Punt 1 zou ik dat nooit redden, ook niet als ik mij niet had volgepropt. Punt 2, het is 30 graden als ik thuis kom. We blazen het zwembad op en gaan daar heerlijk in liggen. Ik vind het onverantwoord om met die warmte te gaan rennen.

 

Volgende begin ik gewoon weer opnieuw. Voor woensdag heb ik een pittige intervaltraining geprogrammeerd. Ik ga er vanuit dat het dan geen 30 graden is en anders ren ik gewoon 10 rondjes door het parkje achter ons huis.