Nog 19 dagen!

Het duurt een week eer Roel en ik weer samen gaan rennen. Hoewel het niet super voelt loop ik beter dan ik zelf dacht. Top! Daar word ik nou blij van.

Ik heb inmiddels van www.sportvoedingwebshop.com 2 zakjes Dextro Energy After Sports Drink ontvangen. Via Facebook had ik mij als proefpersoon aangemeld en ik ben uit de vele aanmeldingen gekozen. Helemaal leuk! Als we thuis komen maak ik een zakje poeder open. Wat een zoete lucht zeg! Ik hou helemaal niet van die extreme zoetigheid. Maar ik heb zelf aangegeven dat ik wilde testen dus niet zeuren. De substantie lijkt heel dik, maar het valt mee en de smaak is prima. Helemaal niet zoet. Het zou mijn spieren sneller moeten laten herstellen. Ik moet zeggen dat ik in de loop van de dag geen last heb

De volgende dag ook geen centje pijn. Toeval? Of niet?

De week is druk en chaotisch. Roel wordt 50 we hebben een feest van zijn werk en  hebben ook nog voor Roel zijn verjaardag een feestje gepland. Mijn benen doen al dagen zeer. Niet van de spierpijn, maar van de druk in mijn buik. Vrijdag heb ik een afspraak bij de huisarts. Ik wil een verwijsbrief omdat ik een vermoeden heb wat er aan de hand is. Helaas blijkt zij mijn ziekenhuisverslagen niet te hebben. Eerst mijn dossiers opvragen dus. Pfffffft.

Er zit een flinke put in de voorruit van de auto. Roel heeft de auto mee naar zijn werk. Omdat het echt hondenweer is en ik geen zin heb om daar in te hollen, haal ik de auto op om de ruit te laten repareren. Helaas is het erg druk bij Carglass. Ik kan de volgende dag om 8:30 uur terecht. Niet handig want 's middags is Roel zijn feestje.

Zaterdagochtend zijn we vroeg wakker. We gaan samen naar Carglass. Roel blijft wachten tot de auto weer klaar is en ik hol naar huis. Dit keer gaat het niet zo goed als vorige week. Enorme kramp in mijn linker kuit! Mijn tijd is om te huilen. Tot overmaat van ramp ontvang ik ook een mail van de Rotterdam Marathon met daarin een lijstje met tijden die je moet halen op bepaalde kilometerpunten tijdens de 10km. Haal je het niet, dan gooien ze je uit het veld. Bloednerveus word ik van zulke mail. Het gekke is dat ik dat niet hoef te zijn, want die tijden haal ik makkelijk. Eenmaal thuis, en half kreupel,  neem ik zakje nummer 2.  Na het douchen kan ik makkelijk de trap op en af. Dan is het tijd voor Roel zijn feestje, op de Euromast. Genoeg trappen daar en dat op mijn hakken! Wedden dat ik morgen geen stap meer kan zetten?

Zondagochtend...........totaal geen last. Ik voel dat ik heb gerend, maar dat is het dan ook wel. Ik weet wel wat ik ga aanschaffen.

Maandag, weer een mail van Rotterdam Marathon. Nog 19 dagen! Sorry? Ik hoop dat ik het ga redden, nu word ik wel nerveus. Maar eerst zaterdag de Electricrun nog doen en dat is gelukkig maar 5km. Daarna moet ik nog een paar flinke trainingsrondes in gaan plannen. Waarom leg ik mijzelf toch zoveel doelen op? En nu heb ik nog een dilemma erbij. 20 september komt er toch een 2e Vredesrun in Den Haag. Wel leuk om die ook te doen, tenslotte heb ik de eerste ook gedaan. Maar ja, 21 september is de Dam tot Dam. Ga ik 16km halen? Keuzes, keuzes, keuzes.