Verslag van de 20 van Alphen

Zondagochtend.
Ik ben al voor 7 uur wakker en dat terwijl ik vannacht niet in slaap kon komen. Drukte in mijn hoofd. Gisteren hebben we onze vakantie geboekt. Super leuk,  maar dat moet ik dan 's nachts verwerken. Ik ben ook nerveus. Vannacht heb ik wel 10x mijn rondje gerend! Raar, normaal ben ik ook wel wat gespannen maar niet zo erg als nu. Ik voel druk op mijn schouders, wat ik zag als een leuke stok achter de deur voor mijzelf, voelt nu als een mee te slepen molensteen. Dolblij ben ik met het vertrouwen dat mij ruim 20(!) sponsoren in mij hebben. Waarom vind ik het zo spannend terwijl ik juist trots moet zijn? Wat ben ik blij dat ik geen Kramer of Wüst heet. Geen hele natie die verwacht dat ik het wel 'even' ga doen en liefst met 2 vingers in mijn neus. Geen media die mij constant volgt en waarin ik levenslang word geconfronteerd met een verkeerde wissel, 'zogenaamde' rugpijn etc. Niets van dat al en toch..... Als ik er straks eenmaal ben is er niets meer aan de hand. Maar voor nu zie ik apen en beren op de weg.

Rond half 11 zijn we in Alphen. Er hangt een enorm spandoek aan het balkon van Heimen en Jan! Helemaal leuk. Vanaf hun balkon kijk ik naar de kidsruns en de 5km. Het waait enorm en het is best koud. Gelukkig kan ik naar binnen wandelen als ik het koud heb. Luxe hoor dat ik een eigen kleedruimte heb met broodjes, enzo. HAHAHAHAHA  Ik wel een wereldster.

 

Om 14:00 uur moet ik starten. Een kwartier van te voren hobbel ik met Roel naar de start. Ik heb net vriendin Trees gesproken, die staat bij de start om collega’s toe te juichen. Als snel hebben we haar ook gevonden. De start verloopt soepel. Ik heb het koud, maar ik ga er voor. Ik pik er een deelnemer uit die naar mijn idee langzaam loopt en daar blijf ik achter hangen. Mijn streven is uiteraard de run binnen de tijd uitlopen. Maar ik zou het wel fijn vinden als ik 1:15 loop. Na een kilometer blijkt mijn ‘haas’ sneller te lopen dan ik denk. Heimen en Jan hadden mij al verteld dat er 2 gemene bruggen in het parcours zitten en de eerste komen we al vrij snel tegen. Na 2 km voelen mijn benen al als lood en heb ik steken in mijn zij. DAT ZAL TOCH NIET?? Ik worstel mij echt door de 3^e km, op km nr 4 staan Roel en Trees, met spandoek en camera. Ik roep ze toe dat het niet goed gaat, maar dan met een minder net woord. Op de 5km staat een klok, die zegt dat ik 40 minuten onderweg ben. Dat valt mij op zich niet tegen. Samen met een dame die de ene keer mij inhaalt en de andere keer zich door mij laat inhalen, loop ik verder. We spreken elkaar moed in. We zijn toch al halverwege en daar zijn we trots op. Op naar de 6km, dat gaat redelijk. Bij 7 schiet er een mega kramp in mijn kuit. NEE, NEE, NEE! Niet zo dichtbij de finish stoppen. Ik heb al iemand aan de kant zien zitten met de EHBO er omheen en ik wil niet nummer 2 worden. Gênant detail, ik word ingehaald door Cookiemonster. :(  Op het 8km punt geeft mijn sportapp aan dat ik een uur onderweg ben. Hmmm, nog steeds op schema dus. Het verbaast mij enigszins, maar ik ben er blij mee. Mijn doel is nog haalbaar. En dan komt er een stuk waar we de wind vol tegen hebben. Killing!! De 20km lopers schieten aan mij voorbij en ik wandel meer dan dat ik ren, maar ik kom vooruit. Er staat veel publiek langs het parcours en zodra ik het centrum in loop is het stampdruk aan de kant van de weg. Hartstikke leuk! Wat ik ook heel grappig vind zijn de kinderen die de kidsrun hebben gedaan en zeggen: “u moet wel rennen mevrouw”.  100 Meter voor de finish kom ik voor de 2^e keer onder het balkon met mijn spandoek door. Ik ben zo blij dat ik daar ben en haal nog even de meneer in waarvan ik denk dat hij mij naar de laatste plaats heeft verdreven. HOERA!! Ik heb het gehaald en de klok geeft een bruto tijd aan van 1:19:13. Mijn netto tijd is 1:15:40. Ik ben absoluut niet ontevreden. Al snel heb ik Roel en Trees gevonden. We gaan gauw naar mijn ‘kleedkamer’. Daar word ik bij de deur opgewacht door Heim en Jan. Alsof ik gewonnen heb. Wel fijn hoor, dat je niet met je vermoeide lijf eerst weer naar huis moet. We worden prima verzorgd met, zoutjes, soep, broodjes en een drankje. Ik kan lekker douchen en schoon en fris weer naar huis. Top geregeld mannen!

Als ik dan toch als de grote winnares word behandeld wil ik ook gelijk mijn sponsoren  bedanken. Ik pak even mijn denkbeeldige trofee en klim op het podium.

Ahum……ook namens Ko Piloot en de Hoogvliegers, mega, mega, mega bedankt voor je steun (in willekeurige volgorde):

Karen, Ewoud, Ineke, Tineke, Jacqueline H., Jacqueline B., Ingeborg, Carla, Willy, Frits, Trees, Nicolette, Jan- Willem, Wil, Brigitte, Roel, Nele, Carola, Eric, Angela, Gitta,  Ina en Maisey