Op naar de Romeinen!

De dag na het publiceren van mijn laatste blog komt de link naar de officiële marathonfoto´s binnen. Tijdens het kijken moet ik lachen. Ik heb echt geen fotograaf gemist, op 1 na dan. Daar sta ik zwoegend op de plaat, verder lijkt het alsof ik met het grootste gemak loop. Niets is minder waar. Ik besluit mezelf de hele serie (digitaal) cadeau te doen. Er hangt een mooi geprint exemplaar aan mijn prikbord.

 

 

 

 

 

 

Na 4 dagen niet hardlopen, is het toch echt weer tijd om te gaan rennen.  Ik wil mijn loopmaatjes natuurlijk niet in de steek laten op 9 mei. De hele dag hang ik een beetje op de bank en even onder de zonnehemel. Loopkleren liggen klaar, maar het aantrekken ervan lijkt echt de meest zware klus die er is. Mijn lichaam heeft totaal geen zin om iets te doen.
Via Facebook heb ik contact met 2 vriendinnen die in juni ook de 10km van de ladiesrun Rotterdam gaan doen. Ze zeggen vandaag te gaan trainen. Ik krijg schuldgevoel en beloof via dat zelfde Facebook dat ik ook zal gaan. 5km, meer heb ik even geen zin in. Eenmaal omgekleed is het alweer minder erg. Op 200 meter na ren ik de hele 5km. De zon schijnt, het waait wel flink, maar het is heerlijk loopweer. Voor ik op de helft ben trek ik mijn jas al uit, toch te warm gekleed. Mijn tijd is niet geweldig, maar dat vind ik niet zo erg.
In de straat kom ik mijn buurman tegen die afgelopen zondag ook de 10km heeft gedaan. We houden even een korte nabespreking. Hij heeft hem onder het uur gelopen, maar vertelt ook dat hij de hele marathon al 2x heeft gelopen.

Zoals gewoonlijk ga ik een dag niet lopen en dan de dag erna weer wel. Nu ook. Ik ben heeeeeeeeeeeel vroeg wakker deze zondagochtend en voel me lekker uitgerust. We hebben vandaag een afspraak in Rotterdam en daarvoor moeten we voor de middag weg. Snel uit bed en omkleden dus. Voor 9 uur ben ik al lekker in korte broek buiten. Hopelijk slapen de pollen nog. Ik wil weer 5km  lopen, maar wel aan 1 stuk dit keer. Ik vind mezelf een watje omdat ik eergisteren in 2 etappes die 5km heb gedaan.
Blijkbaar moet ik mezelf streng toespreken. Ik loop (bijna) fluitend aan een stuk door. Zie je nou wel! Ik kan het wel. Helaas zijn de pollen wel wakker en heb ik het aardig benauwd.

 

 

 

Als ik fris en fruitig onder de douche vandaan kom gaan we naar Rotterdam voor de wijnspijs wandeling. Wéér door Rotterdam lopen. Dit keer een stuk langzamer dan vorige week EN we stoppen bij 8 verschillende restaurants  voor een hapje en een drankje. Als we thuiskomen ben ik echt doodmoe. Ik weet niet wat zwaarder is, die 10km van vorige week of de wandeling van vandaag.  In elk geval moet ik wel een keertje extra rennen deze week. *zucht*