Dinsdag hebben we ontruimingsoefening op het werk. Aangezien ik bij de ontruimingsploeg zit moet ik heen en weer lopen om iedereen van de vleugel af te krijgen. Daarna mag ik vanaf 11 hoog met de TRAP naar beneden. AUW, AUW, AUW!!! Gelukkig kan ik met de lift weer terug. Ik lees net in een blog van Paul Oude Vrielink (die echt wel goed getraind is) dat hij ook geen trappen kon lopen. Klein detail, hij heeft de hele gedaan.
Woensdag werk ik thuis, maar kom ik niet aan hardlopen toe. Mijn been doet ook nog best wel zeer, daardoor ik durf ook niet zo goed. Bij de fysio heb ik eerder al gezegd dat ik hier last van heb, maar zij reageerde daar gewoon op met: oh, vervelend. Ik had dus niet het gevoel dat het iets ergs zou kunnen zijn. Nu twijfel ik of ik er slim aan doe er niet naar te laten kijken.
Donderdag drukke werkdag, want ik kan mij nu gericht op een nieuwe klus storten. Heerlijk! Daardoor blijf ik dan weer langer op kantoor zitten en ben ik laat thuis.
In de nacht van donderdag op vrijdag heb ik een nachtmerrie waardoor ik in paniek wakker word. Gebroken stap ik de volgende ochtend uit bed. Ik probeer nog een tukkie te doen zodat ik daarna kan rennen. Maar het slapen wil niet lukken en ik vind het al zwaar om het stukje van de bank naar de keuken te lopen. Jammer want ondanks dat het oktober is, is het wel prachtig weer. Als een soort van boetedoening schrijf ik mij in voor de 20 van Alphen. Voor de 10km uiteraard. Ik had al gezegd dat ik die wel wilde doen. Mijn collega Heimen woont boven de route en heeft mij beloofd een spandoek voor mij aan zijn balkon te hangen. Daar doe ik het voor. En nu heeft de moeder van loopmaatje Evelyn gezegd dat ze ook met een spandoek klaar zal staan. En ze kent mij niet eens persoonlijk. Gekkenhuis! Dat is wel heel veel motivatie. Supporters zijn zoooooooo belangrijk. Die maken het verschil tussen opgeven en op je tandvlees de eindstreep halen.
Zaterdagochtend word ik pas om 9:30 uur wakker!!! Dat is niets voor mij. Hoewel ook deze nacht weer door een nare droom is verstoord ben ik wat beter uitgerust. Ik ga met mezelf in discussie. “Eigenlijk is het te mooi weer om niet te gaan rennen, maar ja het is al laat. Ga je toch gewoon een kort rondje? Je moet toch maar afwachten of je pijn krijgt of niet.”
Uiteindelijk trek ik mijn hardloopkleding aan en ga ik toch naar buiten. Na de software up-date van mijn telefoon heb ik er wat problemen mee en nu kan ik mijn loopmuziek nergens vinden!!! Bijna ga ik weer terug om op de bank te gaan zitten mokken. Maar ik vervrouw mijzelf, vind gelukkig een loopmaatjesmix van DJ Kes en ga op pad. Het is waanzinnig lekker weer! Niet als een gek gaan rennen nu. Hou je in. Niet met je schouders bewegen maar met je armen zwaaien en knieën heffen. Het moet er vreemd uitzien, want ik zwaai overdreven met mijn armen. Ik merk wel dat ik daardoor ook anders ga lopen en mijn benen geen pijn doen. Voor mijn gevoel ga ik alleen extreem langzaam. De mevrouw van Endomondo vergeet te zeggen wanneer er een kilometer voorbij is en ik heb dus geen idee van mijn snelheid. Ik weet natuurlijk wel ongeveer hoe groot mijn ronde is en ga snelwandelen als ik op ruim 1,5km ben. Het gaat goed. Geen pijn en eigenlijk had ik wel door kunnen gaan. Het enige wat moeilijk is, is om op deze manier te blijven lopen. Ik merk dat ik snel terug val in mijn “oude” manier van lopen. Na 2,15km ben ik weer thuis. Daar zie ik dat ik de eerste kilometer onder de 7 minuten heb voltooid. Voor mij is dat heel goed, en dan heb ik nog even moeten wachten bij een oversteekplaats. De laatste tijd was ik al blij als ik het in 7 minuten haalde. Tevreden dus. Volgende week plak ik er een kilometer of 2 aan.
Na een gezellig feestje bij Rianne en Hans waaien we zondagochtend weer naar huis. Wat een weer zeg! Ik ben blij dat ik vandaag niet hoef te hollen. Mijn been doet nog steeds geen zeer. Dat is een goed teken vind ik. Als ik woensdag thuis kan werken maak ik een groter rondje.
Leuk blog om te lezen! Ik hoop dat het weer helemaal oké is met je been? Nou vroeg ik mij af in wat voor kleding jij rent? Persoonlijk vind ik het altijd lastig wat ik aan moet trekken tussen de seizoenen in. Momenteel ren ik in een lange broek van SA wear, die is echt perfect! Nooit te warm of te koud en hele goede kwaliteit. Alleen wat ik daarboven moet dragen vind ik vaak lastig, korte mauwen-driekwart-lang, geen idee?
BeantwoordenVerwijderenIk heb altijd een shirt met korte mouwen aan. Daar overheen een jasje, als het fris is.Als het heel koud is heb ik ook een hemdje aan. Overigens ben ik niet merkbaar. Als het lekker zit is het goed. Ik loop al snel in een 3/4 broek.
VerwijderenIk heb altijd een shirt met korte mouwen aan. Daar overheen een jasje, als het fris is.Als het heel koud is heb ik ook een hemdje aan. Overigens ben ik niet merkbaar. Als het lekker zit is het goed. Ik loop al snel in een 3/4 broek.
Verwijderen