Door naar de Singelloop

De maandag na de Vredesloop moet ik na 3 weken vakantie weer werken. Met frisse tegenzin stap ik in het OV. Halverwege stappen er 2 mannen in. De ene vertelt dat hij zaterdag de Vredesloop heeft gedaan. 10 km, niet zo ver zegt hij. Nou, ik vond het WEL ver. Maar goed. Zijn collega(?) vraagt of het een leuke route was. De loper vond van wel, langs monumenten, daar had hij mailtjes over gekregen. Klopt, ik heb die mails ook gelezen en was voornemens alles te onthouden en bekijken, misschien zelfs foto’s maken. Ik heb alleen het Vredespaleis, de Bankasplein rotonde en de VN vlaggenparade bewust mee gekregen. Nu ik op de site terug kijk zie ik dat ik nog veel meer heb gezien. Anyway. De meneer in de metro zegt eigenlijk alleen het Indisch monument te hebben gezien, Vredespaleis heeft hij gemist. HUH??? Dat was in het begin en aan het eind en je kijkt er echt niet overheen. Nou ja, ik ben blij dat ik niet de enige ben die niet alles heeft meegekregen. Ik zie nu ook weer alle berichtjes die ik via Endomondo heb gekregen. Brigitte heeft zich helemaal uitgeleefd en ik herinner me dat ik  onderweg dubbel heb gelegen van het lachen. Op een gegeven moment zei ze: make them eat your dust. Op dat moment ging ik net helemaal stuk en roep ik terug (tegen wie?) IK BEN BLIJ DAT IK HET LEVEN NOG HEB! Mijn medelopers zullen wel gedacht hebben dat ik een zonnesteek heb opgelopen. Oh ja: Let them smell a poopie! Toen kwam ik helemaal niet meer bij. Dat is echt heel gezellig hardlopen.

Dinsdag en woensdag zijn gewoon weer werkdagen. Ik begin alweer een beetje in het ritme te komen, helaas. Woensdag werk ik wel thuis maar ik kan niet gaan trainen. Gelukkig is de pijn van zaterdag wel weer weg. Dat is het probleem dus niet. Ik heb mij weken terug opgegeven om samen met collega’s een creatieve opdracht te doen voor de medewerkersdag die wij donderdag hebben. Het heeft wat voeten in aarde gehad, maar het is gelukt. We hebben een lied gemaakt en een band gevormd (11 man/vrouw). Ik kan helemaal niet zingen, maar zit in het achtergrondkoor. We moeten woensdagavond naar studio A12 voor een sound check. Dat klinkt echt mega stoer vind ik zelf, maar houdt wel in dat ik al vroeg weg moet, vandaar dat ik niet kan trainen.

Donderdag dus de medewerkersdag. In de ochtend nog een keer een sound check (want gisteravond was niet iedereen aanwezig). De energie spat er gewoon af. WAUW! Ik wist niet dat mijn collega’s en ik dit konden. We moeten 2 keer optreden, 1 keer in de middagsessie en 1 keer in de avond sessie. Beide keren zitten er 500 collega’s in de zaal. Ik vind het niet eens spannend, leuk juist! Doodmoe na een lange dag, maar ook weer vol energie van het optreden en de leuke reacties naderhand ga ik met collega Christel weer naar huis. Onderweg nemen we de dag nog even door, we zijn alle twee onder de indruk.

Vrijdag. Er zit een blaar op mijn hiel, niet handig. Gisteren heb ik de hele dag op een paar giga hoge hakken rond gelopen. Mijn voeten doen een beetje zeer en ik heb best wel spierpijn in mijn benen.  Even rustig bijkomen. Dat uit zich in een pyjamadag. Ik stuur een tweet naar Hiphardlopen die met een stand op het terrein van de Singelloop zullen staan. Zij hebben een hele leuke broek in de webshop en die wil ik graag hebben. Misschien zijn ze niet van plan die mee te nemen en kan ik niet passen en keuren.

Zaterdag op de fiets naar het dorp, nieuwe kleren en schoenen kopen voor Roel. Verder niet veel bijzonders, want morgen is de grote dag!

Zondag DE dag van de Singelloop. We zetten de auto bij de Jaarbeurs en stappen daar (met heel veel andere mensen) in de bus. Vreemd, op de site staat welke bus je moet nemen en waar je uit moet stappen. De bus blijkt echter een aangepaste route te rijden en er wordt niets omgeroepen. Op het eindpunt stappen we maar uit en vraag ik even aan de chauffeur waar ik heen moet. Het blijkt vlakbij te zijn, maar duidelijk is het niet. Gelukkig zijn we vroeg en hoef ik nog lang niet te starten. En dus blijf ik rustig. Ik check mijn telefoon even om te zien of Saskia en Claudia (die vandaag Remko heet) er al zijn. Dan zie ik een tweet van Hiphardlopen. Ze hebben nog 1 broek, waarschijnlijk mijn maat en ze hebben hem mee!! In the pocket! Cadeautje van Roel. Ik moet mijn loopshirt nog ophalen, die tent is snel gevonden en wie staan er voor? Saskia en Claudia! Mooi, gevonden. Zij moeten nog e.e.a. doen en we spreken af bij de start. Daar kom ik ook Marteijn van Loopmaatjes tegen. Het startvak is enorm en het duurt bijna 20 minuten voor we eindelijk over de startmat gaan! Al snel krijg ik weer kramp maar minder erg dan vorige week en het tempo wat we lopen ligt ook wat lager dan met Elise en Gertrude tijdens de Vredesloop. Tot aan 3km hou ik het vol, dan ga ik een stukje wandelen en laat Claudia en Saskia bij mij weglopen. Als ik weer ga rennen loop ik redelijk makkelijk op ze in. Dat gaat zo een paar kilometer door. Net als vorige week krijg ik bij 7km pas de flow te pakken en kan ik eigenlijk wel harder. Maar ik wil graag bij de dames blijven, bang dat ik mezelf anders stuk ga lopen. Dus loop ik steeds een stukje bij ze weg en wacht ze dan weer op. We komen dan ook hand in hand met zijn drieën over de finish. Ook erg leuk. En de tijd? Niet slecht 1:17:10. Met de warmte van vandaag ben ik er tevreden over. Na de finish staan Carola en Guusje op mij te wachten. Met hen loop ik terug naar het evenemententerrein waar Roel ook is. Daar halen we een patatje met mayo (lekkerrrrrr) en dan gaan we weer naar huis. Met de bus langs alle plekken waar ik net heb gerend.

Wat ik vandaag heb gemist is de muziek langs de weg, slechts 1 band en die pauzeerde toen ik langs liep. Alleen water bij de verzorgingspost en geen energydrank. Ik had gelukkig zelf wat mee.  En betalen voor je medaille????? Kom op, gooi dat geld bij het inschrijfgeld en geef iedereen de verdiende plak!  Wat ik super vond…..het publiek langs de weg. Wat heeft Utrecht een gezellige en vooral meelevende mensen langs de kant staan zeg! Het evenemententerrein. Prima opgezet en OH! wat waren wij blij met de Bram Ladage! Al met al geef ik het een dikke plus, met een paar verbeterpuntjes.